HAYAT YOLCULUĞUNDA YÖNLENDİRMENİN ETKİSİ

HAYAT  YOLCULUĞUNDA YÖNLENDİRMENİN  ETKİSİ

Çoğu kez hayatımızın yolculuğunda yönlendirmeye gerekli önemi vermiyoruz birçok kişi kendilerine topluma bir yük olarak tanıtırlar çoğu kez.doğru yola yönlendirildikten sonra hayatlarında öğretici ve proje kurucusu durumuna gelirler.yönlendirme başarılı bir operasyondur.yönlendirme geniş ve genel bir yönlendirme karekterize eder.kişiyi doğru yola yönlendirmek için cesaretlendirmeyi ve yardım etmeyi hedefler böylelikle kendi nefsini tanır gücünü anlar imkanlarını bilir.bununlada bunlardan en iyi ve en güzel şekilde faydalanmasını bilir.sıfırdan başlar.ömrünün sonuna kadarda sürdürür.bu yönlendirme nin en önemli kısmı çocukluk döneminde yapılan yönlendirmedir.zira araştırmalar ispat etmişki insanın şahsiyetinin oluşmasında etkili unsurların yüzde 70 i yedi yaşında tamamlanıyor.toplumumuz çoğu kez ömrün bu merhalesindeki prensip ve kuralların değerini bilemiyor.çok az kişi küçüklere şahsiyetlerinin oluşması ve gelişmesi için onları yönlendirip,ilgileniyor.hatta bir kısmı yönlendirmeye hiç önem  vermeksizin  sadece yemek  ve giyinmek  gibi maddi yönüne bakar ve gerekli önemi vermezler.şunuda unutuyorlarki çocuk kendisiyle nasıl muamele edildiyse oda diğerleriyle aynı muameleyi yapacak ve çocuk günlük olarak duyduğu ve gördüğü her şeyi onun şahsiyetinde ve gidişhatında büyük etkendir ve şahsiyetinin oluşmasında temel ilkelerden sayılır.Ama ergenlik dönemi ise biz onun hakkını hiç vermedik ve şuda görünen bir gerçekki gençlik toplum tarafından gerekli önlemi alamamaktadır.insan tabiatı gereği etrafındakiler tarafında önemsendiğini gördükçe mutluluk ve iftihar duyar bizden çok az kişi bunu yapmaktadır.toplum büyük çoğunluğu çocuklarına önem verdiğini hissettirmiyor hatta bazıları onları küçük görüyor.örneğin bazıları çocuklarını çağırdığı zaman isimlerini küçültür.yada alayvari lakaplar takar ki buda şahsiyetlerinin oluşmasında olumsuz iz bırakır.ve yine ergenlik çağındaki gençte büyük bir enerji var.onu nereye boşaltacağını bilmiyor.bundan dolayı bu enerjiyi faydalı işlerde harcamazsa dışarıda ona önem verilirse oda dışarıdakilere meyil eder.velevki kötü arkadaşlarla kötü bir yol olsun.bundan dolayı bu merhalede yönlendirmeye çok büyük önem düşer.geleceğin sütunları ve adamları olacak gençlerin şahsiyetinin oluşmasında.gençlerle ilgili değişik değişik metotlarla olmalıdır.toplumumuz emir ve yasak diline adet edinmiş.yap yada yapma.tartışmaya yada inandırmaya hiç önem vermiyoruz.birçok anne babanın çocukların rızası olmaksızın yönlendirmeleride üzücü bir durumdur.çünkü bu anne babalar çocukları ile kültür ve yaş farkı olmasına rağmen onların lehine bir adım atmaz çocuklarını eğitip yönlendirmeden bir kenara atarlar.çocuklar bozuluncada çocukları kınarlar ve bir çok baba çocuklarıyla ilgilenmedikleri için hep uzak kalır.zira biz çok iyi kınamayı biliriz fakat yönlendirme prensiplerini bilmeyiz.insan olgunlaşıp büyüyüncede şüphesiz onun çocukluğu ve gençliği şahsiyetinde büyük bir parça şekil oluşturacak.bazıları bu merhalede yönlendirmeye gerek yok derler.bu açık bir hatadır.çünkü bu büyüdüğünde kendisi öyle bir lider olmalıdır ki kendisinde ilim ve idrak ile birlikte bir gemiyi yönlendirecek.buda ancak eğitim ile egzersizlerle tartışmalar ile okuma gayretleriyle olurki böylelikle kişilik gelişsin ve örnek bir kişilik olsun.yönlendirmenin önemli bir iş olduğu apaçık bir durumdur.bunla fert ve toplum ileriye doğru ilerler.telakki eder.fakat bu yönlendirmede Allah ın rızasına uygun olması lazım.ilk yönlendiricimiz Resulümüzdür(S.A.V).bize emrettiğini alır sakındırdığındanda uzak dururuz ve gerçekten olumlu yönlendirme yaşamda olumlu ve ana bir etkendir diyebiliriz.birçok insan ömürlerinin son demlerinde ancak yanlış bir yolda olduklarını anlayabiliyorlar.eğer birçok insanın yönlendirmesi erken zamanda olursa şuan içinde bulundukları durumdan çok daha iyi olacaklardı…

sümeyye leyla